สมัยฉิน  (221-220 ปีก่อนคริสต์ศักราช)     เสื้อผ้าเสื้อผ้าชุดจีนสมัยฉินได้รับอิทธิพลจากแนวคิดอิ๋นหยางความเท่าเทียมของทุกอย่าง กฎแห่งดุลภาคของธรรมชาติ) เนื่องด้วยยุคสมัยฉินค่อนข้างจะสั้น ดังนั้นสีของเสื้อจะเป็นการผสมผสานระหว่างสีเสื้อผ้าที่ฉินซีฮ่องเต้เป็นผู้ระบุและสีเสื้อผ้าตามเยี่ยงอย่างจารีตของยุคจ้านกั๋ว

เสื้อผ้าผู้ชายสมัยฉินเป็นลักษณะเสื้อคลุมยาว ฉินซีฮ่องเต้ได้กำหนดให้ใช้สีดำเป็นหลักในการตัดเย็บสำหรับเสื้อผ้าแบบแผน โดยเชื่อว่าสีดำเป็นสีที่คู่ควรแก่การได้รับความเชื่อถือ ข้าราชการยศระดับ 3 ขึ้นไปให้ใช้สีเขียวประกอบในการตัดเย็บ ประชาชนทั่วไปใช้สีขาวประกอบในการตัดเย็บ เสื้อผ้าผู้หญิง ฉินซีฮ่องเต้ไม่ได้มีการบัญญัติสีในการตัดเย็บเนื่องจากท่านรักใคร่สีสันความสวยงามของเสื้อผ้าที่นางสนมในวังสวมใส่ จึงเน้นเสื้อผ้าที่มีสีสันสวยงาม เด่นชัด

สมัยฮั่น (202 ปีก่อนคริสตศักราช – ค.ศ. 8)   เสื้อผ้าสมัยฮั่น จะกอบด้วย เสื้อคลุมยาว เสื้อลำลองแบบสั้น เสื้อนวมสั้น  กระโปรง (ผู้หญิง) และ กางเกง (ผู้ชาย) ในยุคนี้ผ้าที่มีลักษณะการถักทอได้รับค่านิยมมากมาย  ครั้นแล้ว คนที่มีเงินในสมัยนั้นจะสวมเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าแพรต่วน ซึ่งมีความสวยงามมาก โดยรวมผู้ชาย จะสวมเสื้อสั้น กางเกงขายาว  และหากฐานะยากจน จะสวมเสื้อแขนสั้นที่ตัดเย็บด้วยผ้าหยาบ  ในส่วนของผู้หญิงในสมัยฮั่นเสื้อผ้ามีตั้งแต่เป็นลักษณะเสื้อและกระโปรงต่อกัน (กี่เพ่า) และแยกเสื้อกระโปรงเป็น 2 ชิ้น  กระโปรงจะมีจิตรหลากหลายมาก กระโปรงที่มีชื่อเสียงออกจะตายในสมัยนั้น คือ “กระโปรงลายเทพสถิตย์ ”ระดับชั้นของข้าราชการในสมัยฮั่น จะมีหมวกและสายประดับยศเป็นเครื่องหมายในการแบ่งชั้นของขุนนาง ซึ่งสมัยนั้น ชั้นอัครเสนาบดีเป็นขุนนางตำแหน่งสูงสุด